“… Aby kochać życie i ocenić jego wartości
trzeba przejść przez cierpienie…”
Elżbieta Stepska- Kot
9 listopada w naszym przedszkolu gościliśmy panią Basię, emerytowaną nauczycielkę i dyrektora naszej placówki. Wspomnienia pani Basi świadczą, jak kilkuletnie dziecko przeżywało czas wojny, która przerwała sielankę dzieciństwa podsyłając lęk, strach i niepewność jutrzejszego dnia.
“W pamięci mojej przesuwają się te obrazy, kiedy doskwierał straszliwy głód i chłód. Pamiętam styczeń 1945 roku i wybuch niemieckiej artylerii, której pocisk spadł przed oknami naszego domu. Przyniósł on ciężkie rany członkom naszej rodziny, między innymi raniąc mnie ciężko w nogę. Nigdy więcej wojny, zachowaj nas, Panie!”
Dzieci, które przeżyły wojnę, szybko wkraczały w świat dorosłych, ciężkiej pracy i ogromnej odpowiedzialności. Jako dzieci bawiliśmy się patyczkami, piasek służył nam za miejsce do rysowania. Znalezione kolorowe szkiełka zastępowały miseczki, garnuszki, czy jakieś inne wymarzone cacka.